Maleisie Part 1

Zo, waar moeten we beginnen.. Jullie maar even bedanken voor alle lieve berichtjes, leuk dat jullie zo meeleven allemaal!!

Dan nu, het begin van onze reis naar Maleisie. Vanuit Singapore de bus genomen naar Malaka, een klein historisch plaatsje aan de kust (helaas geen strand..), met invloeden van de VOC (Lees: een molen, stukje stadsmuur en het oude stadhuys). Hier in een klein hotel net buiten China Town beland: een simpele kamer (een bed en een ventilator). Op aanraden van de eigenaar om de hoek echt Chinees gegeten tussen de local (geen toerist te bekennen), echt super en ongelofelijk lekker! De volgende dag het stadje gaan verkennen: ontbeten met Poh Piah (soort koude springrolls) en spicy noodle soup, Chinese tempel bekeken, fort gezien incl. oude grafstenen van Nl kooplieden en de dag afgeloten met een potje Chinese thee.

Na Melaka was er behoefte aan rust op het strand, dus op naar Port Dickson (mooste strand vd westkust). Na 4 verschillende bussen eindelijk aangekomen bij het Rotary Sunshine Hostel (op aanraden van de Lonely Planet): absoluut vergane glorie (lees: vervallen barrack-achtige gebouwen). Dus een beetje onwennig richting een klein huisje achteraan gelopen om voor de zekerheid te checken of er misschien toch iemand was. En jahoor, na een paar keer roepen verscheen een Indiaas vrouwtje aan de deur: 'you want room'? Uh.... Yes, can we see it? Nou toen volgde een kamer met 2 losse bedden, gaten in de vloer en het plafond, een verrotte kast, maar wel anti-muggen-wierook! Maar eerlijk is eerlijk, het was een top ervaring! Het hele hostel was leeg, we hadden 10 douches (koud) tot onze beschikking, een enorme keuken (inlc. rotte soya-saus) en een enorme binnenplaats en dat alles op nog geen 2 minuten lopen van het strand. Het strand was inderdaad prachtig, maar helaas wel vervuild en op het heest van de dag helemaal terug getrokken (om te zwemmen moest je eerst 100000000 'craby crabbies' passeren, kon Floor helaas nog niet aan). Wel een prachtige zonsondergang gezien onder het genot van een halve watermeloen.

Na 2 dagen rust was het tijd om Kuala Lumpur te gaan bewonderen: een grote meteropolis met enorme tegenstellingen. Hier in een enorm leuk hostel terecht gekomen: beetje hippie achtig, gewoon leuk (wel een doorgezakt matras...), middenin China Town. Direct China Town gaan verkennen om enorm veel leuke eetstalletjes en heel veel kleding/horloges/tassen/etc. tegen te komen. Eind van de middag een Hindu tempel bezocht (op blote voeten: alsof je op hete kolen liep, ook dat kon Floor niet zo goed aan) en een yingyang tempel gezien. Vervolgens in Central Market beland (heerlijk temperatuurtje), gewoon een soort overdekte shopping mall. Maar niet zomaar 1: onze eerste ervaring met Dr. Fish opgedaan (seriously, het kriebelt nog als ik eraan denk..). Maar eerlijk is eerlijk, baby-zachtjes voetjes dankzij die enorme beesten. Vervolgens ook onze eerste regenbui meegemaakt (mega druppels die nog warm waren ook) en onze eerste iced white coffee gedronken (helemaal top, het drankje voor de komende dagen, super goedkoop) en de dag afgesloten met een soort bamboe-cakejes.
De volgende dag Kuala Lumpur City Centre gaan verkennen: een enorme tegenstelling tov het wat vieze China Town. Uiteraard de Twin Towers gezien, een park bezocht (waar je niet mag liggen..belachelijk), grote shopping malls bekeken (Prada, Gucci, etc., allemaal even onbetaalbaar voor ons sloebers) en via de city walks naar nog wat goedkopere shopping malls geweest (waar we de Japanse Justin Bieber hebben gezien, met heeeel veel gillende meiden). Om de dag af te sluiten wilde we een 'giant pao' halen (wederom erg lekker), maar op de terugweg belandde we per ongeluk middenin een Indiaase trouwerij. Traditie zegt: iedereen is welkom en iedereen eet mee. Dus wij ook. Vol van het de veel te grote 'pao' toch uit beleeftheid (en nieuwgierigheid) het heerlijk (vegetarische) Indiaase eten geprobeerd en bij een stel wildvreemden aan tafel geschoven: gezellig. Al met al een hele bijzondere ervaring.

En toen was het maandagochtend: tijd om naar de Cameron Highlands te gaan. Ook hier weer in een bijzonder hostel terecht gekomen op een zolderkamertje (en nee, Rob kan niet staan). Voor morgen tour geboekt door het gebied, incl. een jungle trekking.

Zo dat was het wel weer voor vandaag, maar uiteraard sluiten we nog af met een gedichtje:

Much, I do not have to give. But I want you to have this. It is not so grant, but it ain't small either. It's also not that heavy, or anything you can weigh. Although, it does carry value. Value you decide to give it. Give it no value, than it will give you nothing. But if you did, than you've just given it his value. And if you did, pass it on.

Liefs,
Floor & Rob